Venator Technologies, AUSA 2025’te GPS’e bağımlı olmayan, X-kanatlı yeni bir bekleme-ates (loitering munition) sistemi olan Flycat’i tanıttı. Elektrikli, yaklaşık 12 kg kalkış ağırlığındaki kompakt hava aracı, uydu navigasyonunun engellendiği senaryolarda otomatik, anti-jam (parazite dayanıklı) seyrüsefer yetenekleriyle uygun maliyetli ve “attritable” (tüketilebilir) hassas vuruş seçenekleri sunmayı hedefliyor.
Washington D.C.’deki fuarda Army Recognition tarafından görülen tam ölçekli model, X şeklindeki kanat dizaynı ve füze benzeri gövdesiyle dikkat çekti. Ünitenin modüler harp başlıkları taşıyabildiği ve uydudan gelen konum bilgilerinin kesildiği koşullarda dahi hedefe nüfuz edebilecek şekilde tasarlandığı bildirildi. Fuarda dronlar ve karşı-drone çözümlerinin yoğun ilgisi arasında Flycat, sahadan elde edilen ihtiyaçların ürün ailesi seviyesine taşındığını gösterdi.
Teknik profil (üretici verileri): Flycat, GPS’e bağımlı olmayan X-kanatlı bir platform; 40 km menzil, 40 dakika hava kalış süresi; 2,5–3,6 kg arası modüler harp başlığı seçenekleri; pnömatik catapult ile fırlatma; otonom, elektronik harp (EW) dayanımlı hedef takibi. Gövde ölçüleri yaklaşık 1.350 × 1.340 × 800 mm ve operasyon irtifası 200–700 m (tavan 1.000 m). Minimum hız 70 km/s, seyir hızı 85 km/s, terminal dalışta 120 km/s’e kadar çıkabiliyor. Hazır hale gelme süresi ve dağıtılabilirlik dikkate alındığında fırlatma sistemi, ayrık taktik ekipler için hızlı harekât imkânı sunuyor.
X-kanat tasarımının kuyruk kontrolünden feragat ederek kaldırma ve yönlendirme yetkisini kanatlara vermesi, platforma eksenler arası daha atik manevra kabiliyeti sağlıyor — bu da hareketli hedeflere son yaklaşmada önem taşıyor. Üretici konsepti, Flycat’in tek başına çalışabilmesini veya keşif aracıyla birlikte, tasarımcı ve iletişim tekrarlayıcı rolünde entegre çalışabilmesini öngörüyor. GPS yerine kullanılan akıllı navigasyon ve iletişim modülleri, ağır parazit altında bile hattı koruyarak hedef takibi ve saldırıyı tamamlayabiliyor.
Flycat, tek kullanımlık FPV çok rotorlu sistemlerle büyük ve pahalı loitering mühimmatlar arasındaki boşluğu dolduruyor. İki kişilik bir ekip, catapult’u kurup rotayı tanımlayarak dakikalar içinde fırlatma yapabiliyor; ardından silahın rota takibi ve otonom hedef kilidi, lojistik araçlar, radar vericileri, saha topçusu veya noktasal hava/dara savunma unsurlarına karşı kullanılmasına olanak tanıyor. Elektrikli tahrik düşük akustik iz bırakırken, yüksek hızda dalış son anda alınacak önlemleri zorlaştırıyor. Keşif platformlarıyla eşleştirildiğinde görüş hattı ve haberleşme menzili artırılabiliyor; GPS bağımsız mantık ise yoğun elektronik harp koşullarına doğrudan bir yanıt oluşturuyor.
Bu lansman, ABD Ordusu’nun ucuz ve seri üretilebilir insansız taarruz çözümlerine yönelik taleplerini güçlendirdiği bir döneme denk geliyor. AUSA 2025’teki yoğun drone ve karşı-drone ilgisi, hem büyük sanayi hem de startup’ların alana yönelik yatırımlarını hızlandırdığını gösteriyor. Rus-Ukrayna çatışmasının hızlandırdığı insansız sistem yenilikleri, Venator gibi firmaların ürünlerini Avrupa’dan sonra Batı pazarına taşımalarını tetikliyor. Sonuç: Otonom, paraziğe dayanıklı bekleme mühimmatları, yüksek elektronik harp yoğunluğu beklenen kıt’a sevk hazırlıkları yapan kara birlikleri için “nispi lüks” olmaktan çıkıp hızla temel bir gereksinim haline geliyor.
