Boeing E-3 Sentry, ABD merkezli Boeing firması tarafından geliştirilen ve bir Boeing 707 uçağı platformu üzerine inşa edilen gelişmiş bir Havadan Erken Uyarı ve Kontrol (AEW&C) sistemidir. 1970’li yıllardan bu yana Amerika Birleşik Devletleri, NATO, Birleşik Krallık, Fransa ve Suudi Arabistan tarafından kullanılarak hava sahası kontrolü ve tehdit tespiti gibi görevlerde etkin bir rol oynamıştır.
Proje Gelişimi: EC-121’den Sentry’ye
1965’te ABD Hava Kuvvetleri, yaşlanan EC-121 Warning Star filosunun yerini alacak daha gelişmiş bir radar sistemine sahip uçak geliştirme çalışmalarına başladı. Alçaktan uçan hedefleri ve kara hedeflerini tespit edebilecek kapasitede modern bir radar uçağı ihtiyacı doğmuştu.
İlk etapta Boeing, Lockheed ve Douglas firmalarıyla görüşmeler yapılırken, radar sisteminin geliştirilmesi için Westinghouse ve Hughes firmaları rekabet etti. 1970 yılında, Boeing’in General Electric TF34 motorlu ve döner radar kubbesine sahip Boeing 707 tabanlı tasarımı, McDonnell Douglas’ın DC-8 teklifine üstün geldi.
1972’de uçuş testleri başladı. Ardından Westinghouse’un radar teknolojisi tercih edildi; bu radar sistemi, Dijital Doppler Radar teknolojisi ve Hızlı Fourier Dönüşümü ile frekans çözümlemesinde devrim yarattı.
Seri Üretim ve Donanımlar
İlk tam donanımlı üretim modeli 1975’te uçtu. Bu versiyonlarda, uçağın gövdesine monte edilen 30 feet çapında döner radar kubbesi, gelişmiş iletişim ve görev bilgisayarları, ve havada yakıt ikmali kabiliyeti bulunuyordu. Uçak; hava gözetleme, komuta ve kontrol, görev koordinasyonu gibi çok çeşitli operasyonel görevlerde kullanılabilecek kapasitede geliştirildi.
Mürettebat genellikle dört kişilik uçuş ekibi ve 13-19 kişilik görev biriminden oluşuyor. Radar, 400 kilometreden alçak irtifada uçan hedefleri, 650 kilometreden yüksek irtifa unsurlarını tespit edebiliyor. Görev verileri, eşzamanlı olarak karadaki üsler ve gemilerle paylaşılabiliyor.
Modernizasyon Süreci ve RSIP Programı
2001 yılı itibariyle E-3 Sentry filosu Blok 30/35 modernizasyonu ile önemli iyileştirmeler aldı. Bu süreçte uçaklara:
- Elektronik Destek Tedbirleri (ESM)
- Link-16 (JTIDS) taktik veri bağlantısı
- GPS entegrasyonu
- Daha büyük bilgisayar hafızası
gibi kabiliyetler eklendi.
Ayrıca, Radar Sistemi İyileştirme Programı (RSIP) sayesinde E-3’lerin radar performansı büyük oranda artırıldı. Radar elektronik karşı tedbir yeteneği geliştirildi, donanım yenilendi ve radar menzili artırıldı. Yeni radar algoritmaları ile küçük radar izine sahip hedeflerin daha uzaktan tespiti mümkün hale geldi.

Yeni Nesil Çözümler ve Gelecek Planları
Boeing 707 platformunun üretimi sona erdiğinden, Japonya için geliştirilen E-767 modeli gibi alternatif platformlar araştırıldı. Ayrıca Blok 40/45 ve Airframe Modernization Program (AMP) kapsamında; uçak kokpitlerinin tamamen dijitalleştirilmesi, yeni nesil motorların entegre edilmesi, menzil ve görev süresinin artırılması hedefleniyor.
AMP programı ile %20’ye yakın yakıt tasarrufu öngörülüyor ve kalkış için gereken pist mesafesi azaltılabiliyor. Ancak bu yatırımlar, öncelikli savunma harcamaları arasında yer almamakla birlikte, E-3 platformunun görevde kalmasını sağlamak için stratejik önem taşımaktadır.
Görev Geçmişi
E-3 Sentry, Körfez Savaşı sırasında 24 saatlik hava gözetleme görevlerinde önemli rol oynamış, 5.000 saatlik operasyonel uçuşla düşman hareketlerinin izlenmesini sağlamıştır. Bu uçaklar sayesinde tarihte ilk defa bir hava muharebesi baştan sona kayıt altına alınabilmiştir.
ABD Hava Kuvvetleri hâlen 30’dan fazla E-3 uçağını aktif olarak kullanmaktadır. NATO, Fransa, İngiltere ve Suudi Arabistan da E-3 Sentry filosuna sahiptir. NATO’ya bağlı uçaklar Lüksemburg’a kayıtlıdır ve Geilenkirchen Üssü’nde konuşludur.
Kullanıcılar ve Varyantlar
E-3 Sentry platformu aşağıdaki ülkeler tarafından kullanılmaktadır:
- ABD – 33 uçak (E-3B/C/G)
- NATO – 17 uçak (E-3A)
- Birleşik Krallık – 7 uçak (E-3D/Sentry AEW.1)
- Fransa – 4 uçak (E-3F)
- Suudi Arabistan – 5 uçak (E-3A)
- Japonya – Benzer sistemlere sahip 4 adet E-767
E-3 varyantları arasında test uçakları (EC-137D), tanker uçakları (KE-3A), gelişmiş radar sistemli modeller (E-3C/D/F/G) bulunmaktadır.
Teknik Özellikler (USAF Versiyonu)
Özellik | Değer |
---|---|
Uzunluk | 46,61 m |
Kanat Açıklığı | 44,42 m |
Yükseklik | 12,60 m |
Motorlar | 4 × Pratt & Whitney TF33 |
Maksimum Hız | 854 km/s |
Menzil | 7.400 km |
Görev Süresi | 8+ saat (ikmal olmadan) |
Radar | AN/APY-1 veya AN/APY-2 |