Venezuela, USS Gerald R. Ford Uçak Gemisi Görev Grubu’nun kuzey deniz sınırına konuşlandırılmasının ardından kapsamlı hava ve kıyı savunma tatbikatlarına başladı. Army Recognition analistlerine göre, ABD’nin bölgedeki varlığı hızlı saldırı kapasitesi sağlarken, Venezuela’nın hava savunma ağı menzil açısından güçlü olsa da karmaşık ve elektronik saldırılara karşı dayanıklılığı sınırlı kalıyor. Venezuelalı yetkililer, tatbikatları “ABD askeri hareketlerindeki artışa doğrudan yanıt” olarak nitelendiriyor ve bunun ülkenin 2019’dan bu yana gerçekleştirdiği en büyük hava savunma hazırlık tatbikatı olduğu belirtiliyor.
Venezuela Hava ve Kıyı Savunma Sistemleri
Tatbikat, Venezuela’nın S-300VM, Buk-M2E ve Pechora-2M gibi Rus yapımı sistemleri kullanmasını ve hava ile kıyı alanlarındaki operasyonel hazırlığını gözler önüne seriyor. Uzun menzilli kapsama sağlayan S-300VM “Antey-2500” (SA-23 Gladiator/Giant) sistemleri, Karayipler’e uzanan en az 12 yarı-mobil fırlatıcıyla ilk savunma hattını oluşturuyor. Bu bataryalar, 200 km’ye kadar yüksek hızlı hava ve taktik balistik hedefleri vurabilme kapasitesine sahip.
Orta menzil koruması, dokuz Buk-M2E (SA-17 Grizzly) bataryası ile sağlanıyor. Bu mobil, radar güdümlü sistemler, alçaktan uçan uçaklar, İHA’lar ve seyir füzelerine 50 km’ye kadar karşı koyabiliyor. NATO standartlarındaki entegre hava savunma sistemleri kadar ağ bağlantılı olmasa da, bağımsız çalışabilmeleri bastırma girişimleri sırasında hayatta kalma şansını artırıyor.
44 S-125 Pechora-2M (SA-3 Goa) fırlatıcıları kritik altyapı çevresinde konuşlandırılırken, 9K338 Igla-S (SA-24 Grinch), RBS-70 ve Mistral gibi kısa menzilli MANPADS sistemleri düşük ve yavaş hedeflere yönelik tehdit oluşturuyor. Venezuela ayrıca ZU-23-2 ve 40 mm L/70 Bofors gibi 400’den fazla topa, AMX-13 Rafaga hafif tanklarla mobil nokta savunması yeteneğine sahip.
Güçlü ve Zayıf Yönler
Bu çok katmanlı envantere rağmen, Venezuela’nın en büyük zayıflığı sınırlı komuta-kontrol entegrasyonu ve tam dijital sensör füzyon ağı eksikliği. Radar sistemlerinin çoğu bağımsız çalışıyor, bu da önleyici füzelerin ulusal düzeyde bir hava resmi yerine yerel takiplere bağımlı olmasına yol açıyor.
Ford Görev Grubu’nun yakınlığı, Venezuela için ciddi bir meydan okuma oluşturuyor. Olası bir ABD saldırısı, muhtemelen S-300VM bataryalarını elektronik harp ve uzak menzilli füze atışları ile erken safhada etkisiz hale getirmeyi gerektirecek. Orta menzil ve nokta savunma sistemleri, insanlı uçakların çatışmalı hava koridorlarında hareketini geciktirebilir.
ABD Operasyonları Açısından Etkileri
Venezuela’nın hava savunma ağı, Çin veya Rusya gibi ileri düzey entegre hava savunma sistemleri kadar gelişmiş olmasa da, erken kayıplar yaratabilir, ABD saldırı temposunu yavaşlatabilir ve mobil sistemleri etkisiz hale getirmek için ek SEAD kaynaklarını zorunlu kılabilir. S-300VM sistemleri özellikle F/A-18, EA-18G, AWACS ve yakıt ikmal tankerleri için uzun menzilli tehdit oluşturuyor.
Buk-M2E bataryaları orta irtifa boşluklarını doldururken, Pechora-2M, yoğun MANPADS ve top tabanlı savunmalar, helikopterler, dronlar ve düşük irtifada uçan uçaklar için kayıp riskini artırıyor. Venezuela kıyıları, muharebe alanını sıkıştırarak uçak gemisi kaynaklı operasyonlar için sınırlı manevra alanı bırakıyor.
Stratejik Değerlendirme
Venezuela’nın hava savunma ağı, uzun süreli bir ABD hava kampanyasına karşı dirençli olmasa da, erken kayıplar yaratma, hava üstünlüğünü geciktirme ve olası müdahaleler için taktik maliyet oluşturma kapasitesine sahip. Hava savunma güçleri, Caracas’ın askeri caydırıcılığının en güvenilir unsuru olmaya devam ediyor ve ABD operasyon planlamasında dikkatli bastırma ve önceliklendirme gerektiriyor.
