Japonya Savunma Bakanı Shinjiro Koizumi, ülkenin gelecekteki denizaltılarında nükleer tahrik sisteminin kullanılıp kullanılmayacağı konusunda ulusal çapta bir tartışma başlatılması çağrısında bulundu. Bu çağrı, Asya-Pasifik bölgesindeki hızla değişen güvenlik dengeleri ve komşu ülkelerin artan nükleer denizaltı programları ışığında geldi.
Koizumi, 7 Kasım 2025’te yaptığı açıklamada henüz herhangi bir karar alınmadığını belirtti, ancak bölgesel güç dengesinin nükleer denizaltılar lehine kaydığını vurgulayarak açık bir tartışmanın kaçınılmaz olduğunu söyledi. Bir gün önce televizyonda yaptığı konuşmada ise, “Çevremizdeki ülkelerin hepsi artık nükleer denizaltılara sahip olmayı planlıyor. Bu artık olağan dışı bir durum değil,” ifadelerini kullandı.
Savunma Bakanı’nın açıklamaları, Ekim sonunda Güney Kore’nin kendi nükleer denizaltısını inşa etmesine ABD’nin onay verdiğine dair haberlerin ardından geldi. Çin, nükleer saldırı ve balistik füze denizaltı filosunu genişletirken, Kuzey Kore de 2021 savunma planı kapsamında nükleer denizaltı geliştirme niyetini resmen açıklamıştı. Güney Kore’nin de bu kulvara girmesiyle, Tokyo’nun stratejik hesapları yeniden şekilleniyor.
Eylül ayında Savunma Bakanlığı tarafından kurulan uzman komisyonu, “gelecek nesil tahrik sistemleri” üzerine çalışılması gerektiğini önermişti. Yetkililer, katı hal bataryaları ve yakıt hücrelerinin öne çıktığını belirtirken, nükleer seçeneği de masada tuttu. İktidar partisi LDP ile Nippon Ishin’in 20 Ekim’de imzaladığı koalisyon mutabakatı, uzun menzilli füze kabiliyetine sahip yeni nesil denizaltıların geliştirilmesini hükûmetin öncelikleri arasına aldı.
Japonya’nın önünde üç olası nükleer iş birliği yolu bulunuyor:
- AUKUS modeli (İngiltere-ABD): Ortak eğitim, güvenlik standartları ve teknoloji entegrasyonu avantajı sunuyor.
- Fransa’nın Barracuda türevi çözümü: Sessiz pompa jet sistemi ve endüstriyel iş paylaşımı ile öne çıkıyor.
- ABD’nin Virginia sınıfı platformu: Entegre keşif ve taarruz kabiliyetleriyle tam uyum sağlıyor, ancak ihracat kısıtlamaları en yüksek olan seçenek.
Günümüzde Japonya Deniz Öz Savunma Kuvvetleri’nin Taigei sınıfı dizel-elektrik denizaltıları dünyanın en sessizlerinden biri olarak öne çıkıyor. Ancak bu gemiler uzun süreli yüksek hızda seyir yapamıyor ve düzenli olarak yüzeye çıkarak enerji üretmek zorunda kalıyor. Buna karşın, nükleer tahrikli bir denizaltı aylarca su altında kalabiliyor, 25 knot’un üzerinde hızla seyir yapabiliyor ve sürekli operasyonel baskı unsuru oluşturabiliyor.
Koizumi’ye göre tartışmanın özü “nükleer tahrikin olağan dışı olup olmadığı” değil; Japonya’nın, çevresindeki tüm büyük deniz güçleri nükleer filolara geçerken “nükleer dışı kalmayı göze alıp alamayacağıdır.”
