Kuzey Kore, Pyongyang’daki Defence Development-2025 fuarında M2020 ailesi 8×8 şasisine yerleştirilmiş yeni bir kundağı motorlu havan aracı sergiledi. Devlet medyası tarafından yayımlanan görüntüler, aracın zırhlı karargahtan ateşlenebilen, yaklaşık 120 mm sınıfı bir havan tüpüyle donatılmak üzere revize edilmiş bir arka savaş bölmesine işaret ediyor. Tasarım, ABD’nin Stryker M1129 ve Fransa’nın Griffon MEPAC çözümlerindeki “zırh altından ateş” mantığını anımsatıyor; böyle bir sistem tekerlekli birliklere hızlı “ateş-et-ve-hareket-et” kabiliyeti kazandırabilir.
Ortak Şasi ve Modülerlik
Araç, Kuzey Kore’de daha önce görülen Stryker benzeri 8×8 siluetini koruyor ve aynı temel platformun doğrudan ateş, tanksavar ve diğer varyantlara uyarlandığını gösteriyor. Ortak şasi yaklaşımı; bakım, lojistik ve eğitimde tasarruf sağlarken farklı yüklerin hızlı şekilde entegrasyonuna izin veriyor.
120 mm Kundağı Motorlu Havanın Önemi
Zırhlı taşıyıcı içinden ateşlenen 120 mm havanlar, tekerlekli birimlere yoğun ve kısa sürede konuşlandırılabilir endirekt ateş gücü verir. Batı uygulamalarında olduğu gibi (örneğin M1129), bu konsept kısa sürede ateş etme, hedefi vurma ve hızla pozisyon değiştirme döngüsünü mümkün kılarak karşı-batarya riskini azaltır. Kuzey Kore’nin mevcut geniş havan envanteri (82, 120, 160 mm) ve kitle atış doktrini göz önüne alındığında, mobil bir 8×8 kundağı motorlu havan, ateş yoğunluğunu ve manevra esnekliğini artırabilir.
Teknik Gözlemler ve Bilinmezlikler
Mevcut görüntüler çatı panelleri ve arka bölme düzeni bakımından destekli yükleme mekanizmasını işaret ediyor; tam bir döner havan kulesinden ziyade içe yerleştirilmiş, basitleştirilmiş bir uygulama izlenimi var. Tipik 8×8 parametreleri (yaklaşık 20 ton civarı ağırlık, kara hızı ~90–100 km/s, küçük silah/şarapnel koruması) bu tür sistemler için makul varsayımlar olsa da Kuzey Kore tarafından resmi performans verileri açıklanmadı. Otomasyon seviyesi, atış kontrol entegrasyonu, doğruluk ve tahrik dayanıklılığı gibi kritik metrikler hâlâ belirsiz.
Stratejik ve Operasyonel Değerlendirme
- Avantaj: Standartlaşmış şasi, yüksek yol hızı ve mobil endirekt ateş kabiliyeti; birliklere daha esnek ateş desteği sağlar.
- Şüphe: Gerçek atış performansı, otomasyon ve komuta-kontrol entegrasyonu bilinmediği için operasyonel etkinlik belirsiz.
- Sonuç: Sergilenen tasarım, Stryker ve MEPAC gibi batı yaklaşımlarının operasyonel mantığını ödünç alıyor; ancak uygulamadaki başarı, üretim kalitesi ve saha testleriyle doğrulanana kadar ölçülü değerlendirme gerekli.
